Αρκετοί φίλοι ερασιτέχνες με ρωτούν τι θα πρέπει να κάνουν για να πάρουν καρπό από τις φιστικιές τους. Η αλήθεια είναι ότι είναι όμορφο δένδρο και πολλοί μπαίνουν στον πειρασμό να το φυτεύσουν. Ας ξεκαθαρίσουμε όμως, ότι πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε τουλάχιστον δύο δένδρα, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό και μάλιστα να ταιριάζει η ανθοφορία του αρσενικού με αυτή του θηλυκού (αν όχι δείτε μήπως μπορείτε στο θηλυκό να μπολιάσετε αρσενικό κλαδί).

Αν έχουμε πετύχει στην ανθοφορία και στην καρπόδεση, τότε αρχίζουν τρείς μεγάλες αγωνίες διάρκειας 4 μηνών:

1) μη μας τσιμπήσουν τα έντομα τον καρπό (καθώς και τα φύλλα και τα μάτια για την άλλη χρονιά)

2) μη μας πιάσει καμμία ασθένεια.

3) να γεμίσουν και να ανοίξουν τα φιστίκια

Για τον πρώτο μας φόβο χρησιμοποιούμε εντομοκτόνα αρχίζοντας από τον Μάιο μέχρι τα τέλη Ιουνίου σχεδόν ανά 20 μέρες, ελέγχοντας πάντα τον αριθμό ατόμων των εχθρών (ή επίπεδα ζημιάς). Τους μήνες Ιούλιο – Αύγουστο λένε ότι δεν χρειάζονται ψεκασμοί διότι υπάρχουν επαρκή ωφέλιμα έντομα στον αγρό για να ελέγξουν τους πληθυσμούς των βλαβερών εντόμων και έχει παρέλθει ο κίνδυνος του ευρύτωμου. Εγώ πάντως συνιστώ να συνεχίσετε να ελέγχετε και να είστε σε ετοιμότητα, γιατί όσο οι βλαστοί, τα φύλλα, τα μάτια και οι καρποί είναι τρυφεροί, τα έντομα καραδοκούν.

Για τις ασθένειες (κυρίως μυκητολογικές και βακτηριακές) ψεκάζουμε χαλκούχα μυκητοκτόνα, δηλαδή βορδιγάλειο πολτό σε σκόνη. Σκοπός μας είναι να είναι πάντα καλυμμένη η επιφάνεια των φύλλων με χαλκό για να μην μπορούν να αναπτυχθούν οι μύκητες. Αυτό σημαίνει ότι με την παραμικρή ψιχάλα βγαίνουμε με τα ψεκαστικά να ξαναψεκάσουμε χαλκούς στα φύλλα, όπως ακριβώς κάνουν και οι αμπελοκαλλιεργητές.

(Μπορούμε να συνδυάσουμε χαλκούς με τα εντομοκτόνα στο ίδιο ψεκαστικό διάλυμα)

Η χρήση διασυστηματικών προϊόντων (για καμαροσπόριο και βοτρυοσφαίρια) καλό είναι να αποφεύγεται αν πρόκειται για μικρής κλίμακας ερασιτεχνική καλλιέργεια. (εξάλλου δεν υπάρχουν εγκεκριμένα σκευάσματα).

Τα φιστίκια αρχίζουν να γεμίζουν από τα μέσα Ιουλίου και μετά. Από τις 15-20 Ιουλίου μέχρι τις 20 Αυγούστου προσέχουμε τη διαθεσιμότητα νερού, αζώτου (και καλίου) γιατί παίζουν σημαντικό ρόλο στο γέμισμα και στο άνοιγμα των καρπών. Το κάλιο είναι ένα στοιχείο που εξασφαλίζεται στο έδαφος με τη βασική λίπανση του Φεβρουαρίου ή ακόμα καλύτερα με κοπριά (3 τόννοι ανά στρέμμα κάθε 3 χρόνια). Το άζωτο όμως μπορεί άνετα να προστεθεί σε μορφή άμεσα προσλήψιμη, ΟΥΡΙΑ, με κάθε πότισμα (να είστε σίγουροι ότι θα το εκτιμήσουν τα δένδρα). ΠΡΟΣΟΧΗ: να μη δημιουργούνται συνθήκες παρατεταμένης υψηλής υγρασίας στο έδαφος και στον αέρα διότι υπάρχει κίνδυνος ασθενειών των ριζών, των φύλλων, και των βλαστών. Λίγο νερό και τακτικά (2 – 3 φορές την εβδομάδα ανάλογα με το είδος του εδάφους, καλύτερα νωρίς το πρωί και χειρότερα αργά το απόγευμα – βράδυ, να μη βρέχονται τα φύλλα και να μη λιμνάζει το νερό αλλά να στραγγίζει καλά)

Τέλη Αυγούστου – πρώτο δεκαήμερο Σεπτεμβρίου πάμε για συγκομιδή.

Συνοψίζοντας:

Αρχές Μαίου : Ψεκάζουμε με υδροξείδια του χαλκού και ένα εντομοκτόνο επαφής για μασητικά και μυζητικά έντομα.

Αρχές Ιουνίου: Ψεκασμός με βορδιγάλειο πολτό σε σκόνη και εντομοκτόνο επαφής

Ιούλιο – Τέλη Αυγούστου: Ποτίζουμε και λιπαίνουμε, ενώ παράλληλα ψεκάζουμε με βορδιγάλειο μετά από κάθε βροχή και με εντομοκτόνο αν δούμε ότι έχουμε σημαντική ζημιά από έντομα. ΠΡΟΣΟΧΗ:  α) όσο ψεκάζουμε με εντομοκτόνα τόσο περισσότερο θα πρέπει να ψεκάζουμε γιατί καταστρέφουμε τα ωφέλιμα έντομα. β) σταματάμε τους ψεκασμούς μόλις ωριμάσει ο καρπός (3ο 10 ήμερο Αυγούστου) και σκίσει η φλούδα του καρπού, για να μην έρθει το εδώδιμο μέρος σε επαφή με τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα αλλά και γιατί πλησιάζει πια η ημερομηνία συγκομιδής.

Μετά τη συγκομιδή (Σεπτέμβριο) ένας ψεκασμός με χαλκό θα προστατεύσει τα δένδρα από τους μύκητες, αν και καλό είναι να συνεχίσουμε τους ψεκασμούς με χαλκό και τον Οκτώβριο έτσι ώστε να κρατηθεί το φύλλωμα μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η θρέψη των οφθαλμών που φέρουν την παραγωγή της επόμενης χρονιάς.